تهران
زنی است هوسانگیز
که به ورطهٔ نابودی میکشاند
عاشقانش را
و هر غروب
با زیبایی اش
مسحور میکند
میرباید دلِ
از عابران غریبه،
و چون به بر کشید
میزند خنجر درد،
بر پشت تک تک عشاقاش.
تهران
زنی است هوس انگیز
که پوشیده،
زیباترین لباس هایش را
اما بر تن دارد
زخمِ چرک و کثافت ها
تهران
زنی است هوسانگیز
تهران
زنی است
از جنون لبریز.
سعید فلاحی (زانا کوردستانی)
درباره این سایت